لغو دعوت از نانسی فریزر به دلیل امضای نامۀ «فلسفه برای فلسطین»
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۹۹۶۲
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، به نقل از دِیلی نوس، دانشگاه کلن دیروز دعوت خود از نانسی فریزر (Nancy Fraser) استاد مدرسۀ نوی نیویورک (New School) برای حضور در این دانشگاه به عنوان استاد مدعو آلبرتوس مگنوس (Albertus Magnus Professorship) در سال 2024 را پس گرفت، مقامی که دانشگاه کلن آن را «افتخاری ویژه» میداند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
* واکنشهای فلاسفه به جنگ غزه
در پی حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به غزه و نسل کشی فلسطینیان در بیش از 6 ماه گذشته، اندیشمندان حوزه فلسفه نسبت به این جنگ واکنشهای مختلفی نشان دادند. برخی مثل یورگن هابرماس آلمانی ترجیح دادند چشم بر بیش از هفت دهه اشغالگری اسرائیل و بیش از یک ماه نسل کشی فلسطینیان در غزه ببندند و تمام قد از رژیم صهیونیستی حمایت کنند.
اما عدهای دیگر از فلاسفه دنیا موضع متفاوت با هابرماس گرفتند و خود را در جبهه همراهی و همدلی با فلسطینیها قرار دادند. این دسته از فلاسفه جهان یک بیانیه جمعی صادر و آن را امضا کردند. 406 فیلسوف و متفکر دنیا از امضا کنندگان این بیانیه هستند.
جودیت باتلر فیلسوف نامدار آمریکایی از جمله امضا کنندگان این بیانیه است. در بخش پایانی این بیانیه آمده است: ما همکاران فیلسوفمان را دعوت میکنیم که در همبستگی با فلسطین و در تلاش علیه آپارتاید و اشغال به ما بپیوندند. مشخصاً در پشتیبانی از بایکوت دانشگاهی و فرهنگی مؤسسات اسرائیلی، که متمایز از افراد است و توسط «پویش فلسطینی برای بایکوت دانشگاهی و فرهنگی اسرائیل» (pacbi) معین گردیده به ما بپیوندید. ما همه افراد را دعوت میکنیم که به صورت علنی و بدون ترس سخن بگویند و تلاش کنند تا آرمان آزادسازی فلسطین و عدالت برای همه را پیش ببرند.»
«آلبرتوس مگنوس ناامید» (فرسکویی از توماسو دا مودنا)
حالا در واکنش به این امضا دانشگاه کلن رویدادهای امسال پروفسور آبرتوس مگنوس 2024 را لغو کرده است.
* بخشی از اطلاعیۀ این دانشگاه
«با کمال تاسف دانشگاه کلن رویدادهای امسال پروفسور آلبرتوس مگنوس 2024 را لغو کرده است. دلیل این امر، نامۀ عمومی «فلسفه برای فلسطین» است که در نوامبر 2023 توسط فیلسوف پروفسور نانسی فریزر امضا شده. پیشتر از او دعوت شده بود تا کرسی استادی آلبرتوس مگنوس را بپذیرد...
کرسی استادی آلبرتوس مگنوس موضوع مهمی برای رئیاست دانشگاه کلن است و نمادهای درونی و بیرونی زیادی برای دانشگاه دارد. این کرسی با رویدادهای عمومی و سمینارها و همچنین ایجاد مدخل در کتاب طلایی دانشگاه مرتبط است. این برای دانشگاه کلن افتخاری ویژه است و در ارتباط با تأیید صریح ریاست دانشگاه تلقی میشود. با این حال، اظهارات فیلسوفان امضاکنندۀ نامه با رویکرد دانشگاه کلن مورخ 9 و 22 اکتبر 2023 در مورد وضعیت اسرائیل و خاورمیانه و همچنین با روابط نزدیک ما با نهادهای شریک اسرائیل همخوانی ندارد.
دعوت از خانم فریزر برای تصدی کرسی استادی آلبرتوس مگنوس قبلاً و در پایان سال 2022 انجام شده بود. متأسفانه فقط در مارس 2024 بود که متوجه شدیم خانم فریزر یکی از امضاکنندگان نامۀ عمومی نوامبر 2023 بوده است. سپس از او خواسته شد توضیح دهد و موضع خود را مشخص کنید. پاسخ خانم فریزر هیچ اطلاعات جدیدی در مورد وضعیت و نظر او در مورد اسرائیل ارائه نکرده است.
بدین ترتیب و پس از بحث و بررسی دقیق، تصمیم به انصراف از دعوت گرفته شد.»
چندین دانشگاه با امضای نامهای به تصمیم دانشگاه کلن اعتراض کرده و از آن خواستهاند تصمیم خود را تغییر دهد. در بخشی از این بیانیه آمده است:
«اقدامات مدیریت دانشگاه کلن تهدیدی در سطح بینالمللی است و باید همچون حملهای به ساحت دانشگاه تلقی شود؛ دانشگاه مکانی برای تبادلات دانش و بحث در مورد موضوعات مرتبط اجتماعی است و باید فضایی برای تبادل اعتماد در سراسر مرزهای رشتهای و ملی باشد. (متن انگلیسی به کمک گوگل ترنسلیت از آلمانی به انگلیسی برگردانده شده است)
تصمیم دانشگاه کلن به وضوح با تصورات رایج از آزادی آکادمیک در تضاد است.»
ماده 5 بند 3 قانون اساسی آلمان میگوید:
هنر و علوم، تحقیق و تدریس رایگان است. آزادی تدریس هیچ فردی را از وفاداری به قانون اساسی رها نمیکند.
دیگرانی که بهتر با قوانین و رویههای آلمان در این زمینه آشنا هستند، میتوانند در مورد چگونگی (یا اگر) این بند در مورد مورد بحث اعمال میشود، اظهار نظر کنند.»
آلبرتوس مگنوس، که کرسی استادی مدعو برای او نامگذاری شده است، فیلسوف، دانشمند و اسقف بود. او به دلیل تفسیر آثار ارسطو، در دسترس قرار دادن آنها برای دیگران، و همچنین کار روی متفکران مسلمانی چون ابن سینا ابن رشد مشهور است. او همچنین چندین سال در دانشگاه کلن تدریس کرد. مگنوس که توسط کلیسای کاتولیک به عنوان قدیس حامی دانشمندان علوم طبیعی نامگذاری شده است، در یکی از آثار خود به نام دربارۀ مواد معدنی (De Mineralibus) میگوید: «[وظیفۀ] علوم طبیعی این نیست که صرفاً آنچه را که به ما گفته میشود بپذیرند، بلکه باید در جستجوی علل طبیعی چیزها باشند».
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: دانشگاه کلن استاد فلسفه فمینیسم دانشگاه کلن کرسی استادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۹۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فلسفه نامگذاری ماههای شمسی چیست؟
شروع زمان سنج هجری خورشیدی روز جمعه «۱ فروردین سال ۱ هجری خورشیدی» (۲۹ شعبان ۱ سال قبل از هجرت) مطابق با ۱۹ مارس ۶۲۲ میلادی قدیم (ژولینی) و ۲۲ مارس ۶۲۲ میلادی جدید (گرگوری) است. البته روز اول سال یک هجری خورشیدی (از ۱ فروردین تا ۲۴ شهریور) ۵ ماه و ۲۴ روز قبل از هجرت پیامبر (کمتر از یک سال) است.
فلسفه نامگذاری ماههای شمسی
سال، فصلها، ماهها و روزهابه گزارش بیتوته، این زمان سنج از ۳۶۵ روز در قالب ۱۲ ماه تشکیل شدهاست و طبق زمان سنج جلالی ابتدای آن اعتدال بهاری در نیمکرهٔ شمالی است. با این فرق که مبدأ آن هجری است. طراحان زمان سنج جلالی، گروهی ریاضیدان و اخترشناس بودند که نامدارترین آنها حکیم خیام ریاضیدان و شاعر ایرانی بود.
این ها به سفارش ملکشاه سلجوقی و با اصلاح زمان سنج یزدگردی به این زمان سنج جدید دست پیدا کردند. زمان سنج جلالی با حفظ شروع و طول سال با تغییر مبدأ، اسامی و طول ماهها در قالب زمان سنج هجری شمسی برجی درآمده و باز با تغییراتی در طول ماهها ضمن تنوع اسامی آنها، عنوان تقویم هجری شمسی پیدا کرد.
این تقویم بر پایه سال اعتدالی خورشیدی برابر با ۳۶۵٫۲۴۲۱۹۸۷۸ روز است؛ که سال تقویمی آن ۳۶۵ و ۳۶۶روز (کبیسه) میباشد.
هر سال دارای ۴ فصل با نامهای بهار، تابستان، پاییز و زمستان است و هر فصل ۳ ماه دارد و هر ماه تقریباً ۴ هفته و هر هفته ۷ روز با نامهای شنبه، یکشنبه، دوشنبه، سهشنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه (آدینه) دارد. هر سال با ۱ فروردین و فصل بهار شروع میشود.
بلندترین روز سال در ۱ تیر و بلندترین شب سال در شب یلدا (از غروب ۳۰ آذر تا طلوع آفتاب در ۱ دی) اتفاق می افتد. طول ماههای این زمان سنج در طول تاریخ و در کشورهای گوناگون فرق داشته است، اما از حدود سال ۱۳۴۸ در ایران و افغانستان طول ماهها یکسان است.
طول ماهها در نیمه اول سال ۳۱ روزه و در نیمه دوم سال ۳۰ روزه است با این تفاوت که ماه پایانی (اسفند) ۲۹ روزه است و فقط در سالهای کبیسه ۳۰ روز خواهد داشت.
نام ماههای دوازدهگانه پارسینام ماههای دوازدهگانه پارسی تماما برگرفته از متون کهن زردشتی است که ریشه در اعتقادات و باورهای این آیین دارد.
فروردین نام اولین ماه فصل بهار و روز نوزدهم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان فرورتینام، در پهلوی فرورتین (فرورتن ) و در فارسی فروردین گفته شده که به معنای فروردهای پاکان و فروهرهای ایرانیان است. فروردین شکل تغییر یافته واژه فروهر است به معنای نیروی پیشرو. فروردین جمع مؤنث واژه ی فرورتی در حالت اضافی است و به معنی فروردهای پاکان و فروهرهای پارسایان است . پس «ین » علامت نسبت نیست .
- اردیبهشت نام دومین ماه سال و روز دوم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا به آن، اَشَه وَهیشتَه و در پهلوی اُرت وَهیشت گویند. مرکب از دو جزء است: اول اَرتَه به معنی درستی و راستی و پاکی و تقدس. دوم وهیشته صفت عالی از وِه به معنی به و خوبست و واژه ی مرکب به معنی بهترین راستی است .
در کل به معنی بهترین راستی است و همین طور نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.
- خرداد نام سومین ماه سال و روز ششم در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان هئوروتات، در پهلوی خردات و در فارسی خورداد یا خرداد گفته شده که کلمه ای است مرکب از دو بخش: بخش اول هئوروه که صفت است به معنای رسا، همه، درست و کامل. دوم تات که پسوند است برای اسم مونث، پس هئوروتات به معنای کمال و رسایی است. به معنی تندرستی نیز آمده و نیز نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.
- تیر نام چهارمین ماه سال و روز سیزدهم هر ماه زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا تیشریه، در پهلوی تیشتر و در فارسی صورت تغییر یافته آن یعنی تیر گفته شده که یکی از ایزدان است و به ستاره شعرای یمانی گفته می شود. فرشته مزبور نگهبان باران است و به کوشش او زمین پاک، از باران بهره مند می شود و کشتزارها سیراب می شود. تیشتر را در زبانهای اروپایی سیریوس خوانده اند.هر زمان تیشتر از آسمان سر بزند و بدرخشد مژده ریزش باران می دهد. تیر نام ستاره ای در آسمان هم هست.
- امرداد نام پنجمین ماه سال و روز هفتم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا امرتات، در پهلوی امرداد و در فارسی امرداد گفته شده که کلمه ای است مرکب از سه بخش: اول ا، ادات نفی به معنی نه، دوم مرتا به معنی مردنی و نابود شدنی و سوم تات که پسوند و دال بر مونث است. بنابر این امرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی. مرداد نام آخرین امشاسپند هم می باشد. نام این ماه اشتباه مرداد تلفظ می شود که باید امرداد خوانده شود.
- شهریور نام ششمین ماه سال و روز چهارم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا خشتروئیریه، در پهلوی شتریور و در فارسی شهریور می دانند. کلمه ای است مرکب از دو بخش: خشتر که در اوستا و پارسی باستان و سانسکریت به معنی کشور و پادشاهی است و بخش دوم صفت است از ور به معنی برتری دادن و ئیریه یعنی منتخب و آرزو شده و در کل یعنی کشور منتخب یا پادشاهی برگزیده.
این ترکیب بارها در اوستا به معنی بهشت یا کشور آسمانی اهورامزدا آمده است. شهریور به معنی بهترین شهریاری یا مدینه فاضله، فرشته ای موکل بر آتش و موکل بر همه فلزات و تدبیر امور و مصالح و همین طور نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند هم آمده است.
- مهر (پیوستن با مهربانی). نگهبانی ماه هفتم و روز شانزدهم هر ماه را به عهده ایزد مهر است. در اسطورههای ایرانی گرما و نور خورشید را ایزد مهر می دانستند. در سانسکریت میترا، در اوستا و پارسی میثر، و در پهلوی میتر، و در فارسی مهر گفته می شود، که از ریشه سانسکریت آمده به معنی پیوستن. مهر به معنای محبت ومهربانی هم آمده است.
- آبان نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم از هر ماه است. آبان (آبها(در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته می شود. در اوستا بارها آپ به معنی فرشته نگهبان آب استفاده شده و همه جا به صورت جمع آمده است. کلا جلوه های طبیعی سودمند نزد ایرانیان خیلی ارجمند است پس بعضی روزهای ماه به نام مظاهر طبیعی نهاده شده است. در این ماه از سال به طور معمول باران میبارد. آبان، در زمان سنج باستانی شروع زمستان بزرگ بوده است.
- آذر نام ماه نهم از سال خورشیدی و نام روز نهم از هر ماه است. آذر (آتش(در اوستا آتر و آثر، در پارسی باستان و پهلوی آتر و در فارسی آذر می گویند. آذر فرشته نگهبان آتش و یکی از بزرگترین ایزدان است. آریائیان(هندوان و ایزدان) بیش از دیگر اقوام به عنصر آتش اهمیت می دادند. آفتاب در این ماه در برج قوس یا کماندار قرار می گیرد. سرما در این ماه به اندازهای است که باید آتش روشن کرد.
- دی نام دهم از سال خورشیدی است. در بین سی روز ماه، روزهای هشتم، پانزده و بیست و سوم هم به دی (آفریدگار، دثوش) موسوم است. برای این که این سه روز با هم اشتباه نشوند نام هر یک را به نام روز بعد می پیوندند، یعنی هشتمین روز ماه را دی به آذر، نام روز پانزدهم ،دی به مهر و نام بیست و سومین روز هر ماه دی به دین بود. دی (دادار، دانای آفریننده) در اوستا داثوش یا دادها به معنی آفریننده ، دادار و آفریدگار است و بیشتر صفت اهورامزدا است و آن از مصدر دا به معنی دادن و آفریدن است. در خود اوستا صفت دثوش(=دی) برای تعیین دهمین ماه استفاده شده است. دی نام ملکی است که تدبیر امور و مصالح روز و ماه دی به او تعلق دارد.
- بهمن نام یازدهم از سال خورشیدی و نام روز دوم از هر ماه است. بهمن (منش نیک( در اوستا وهومنه، در پهلوی وهومن، در فارسی وهمن یا بهمن گفته شده که کلمه ای است مرکب از دو بخش: وهو به معنی خوب و نیک و مند از ریشه من به معنی منش است؛ بنابراین یعنی بهمنش، نیک اندیش و نیک نهاد. بهمن نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند هم هست.
- اسفند نام دوازدهم از سال خورشیدی و نام روز پنجم از هر ماه است. اسفند (آرامش افزاینده، پارسایی مقدس (دراوستا اسپنتا آرمیتی، در پهلوی اسپندر، در فارسی سپندار مذ، سفندارمذ، اسفندارمذ و گاه به اختصار سپندار و اسفند گفته شده است. اسفند یا سپنتا آرمیتی، آرامشی است که از عشق و ایمان سرچشمه می گیرد. در ادبیات اوستایی این جلوه اهورایی به صورت مادینه (مونث) به کار برده شده است.
پس در اسطورههای ایرانی این امشاسپند نگهبان زن و زمین محسوب می شده است. در بندهشن آمده که زن نیک مانند زمین نیک سختیها را می گوارد و بر شیرین می دهد. از این روی جشن اسپندگان (29 بهمن ماه امروزی) مخصوص زنان بوده است. در این روز مردها با دادن هدیه به زنان از ایشان قدردانی میکردهاند. اسفند به معنای فروتنی هم هست و نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.
کانال عصر ایران در تلگرام